பஸ்ல ஹேமாக்கு சூத்து அடித்தது யார் ? நீங்களா? - 1

ஹேமா கோவையில் ஒரு தனியார் நிறுவனத்தில் வேலை செய்து கொண்டிருந்தாள். அவளுடைய சக ஊழியரும் நெருங்கிய சினேகிதியுமான சரளா வெகு நாட்களாக தன்னுடன் பாலக்காட்டுக்கு வந்து ஒரு சனி ஞாயிறு கழிக்கலாமென்று வற்புறுத்திக் கொண்டிருந்தாள். ஒரு வழியாக இந்த சனிக்கிழமை மாலை செல்வதென்று வீட்டில் அனுமதி வாங்கி விட்டாள். அலுவலக நேரம் முடிந்தவுடன் “சீக்கிரம் சீக்கிரம்” என்று ஹேமாவை சரளா விரட்டு விரட்டென்று விரட்டினாள்.

“ஏன் அக்கா இப்படி விரட்றீங்க ?”

“அடி மக்கு, சனிக்கிழமை சாயங்காலம் கோயமுத்தூர் பாலக்காடு பஸ்சில நிக்க இடம் கெடச்சாலே பெரிய விஷயம். இப்பவே இருட்ட ஆரம்பிச்சிடுச்சு.”

“அய்யோ ! அப்ப வேணும்னா இன்னொரு வாரம் பாத்துக்கலாம், அக்கா”

“எல்லா வாரமும் இப்படித்தான். சீக்கிரம் வா. ஒரு மணி நேரம் தான் ஜர்னி டைம்.”

ஹேமாவும் புறப்பட்டாள். இருவரும் வேகவேகமாக காந்திபுரம் பேருந்து நிலையம் நோக்கி விரைந்தார்கள்.

சரளாவுக்கு 24 வயது. நல்ல நாட்டுக்கட்டை. ரெட்டை நாடி சரீரம். மாநிறம் ஆனால் கேரள நாட்டு பெண்களுக்கே உரித்தான மொழு மொழு வழுக்கு சருமம். நல்ல அடர்த்தியான நீளமான முடி. உயர்ந்த கேரள தென்னங்காய்களைப் போல நல்ல வீங்கிய முலைகள். கொடியிடை இல்லையென்றாலும் சற்றே சிறுத்த இடை. விசாலமாக உருண்டு திரண்ட குண்டிகள். சாந்தமான பார்வை. தடித்த உதடுகள். கொஞ்சம் பெரிய வரிசைப்பற்கள். சரளாவின் தாய் தந்தை, அவளுடைய அண்ணனோடு பாலக்காட்டுக்கருகே அவர்களுடைய பரம்பரை வீட்டில் வசித்து வந்தார்கள்.

ஹேமாவுக்கு 27 வயது. நல்ல சிவந்த நிறம். மிருதுவான கூந்தல். வசீகரமான கண்கள். மெல்லிய சிவந்த உதடுகள். தேங்காய் போல் இல்லாவிட்டாலும் நல்ல கிளிமூக்கு மாங்காய் அளவான கனத்த முலைகள். நிமிண்டிவிட்டதுபோல துருத்திக்கொண்டிருக்கும் முலை காம்புகள். கொடியிடை. பருத்த குண்டிகள். அவளுடன் வேலை செய்யும் ஆண் ஊழியருக்கெல்லாம் அவளை வைத்து கற்பனை செய்து கை அடிக்கத்தூண்டும் கவர்ச்சி. அலுவலக வேலையில் அபார திறமை. கொஞ்சம் reserved type. எல்லோருடனும் கனிவான ஆனால் அளவான பேச்சு.

ஹேமாவுடைய reserved type எல்லாம் ஆபிஸில்தான். படுக்கையில் அவள் கைதேர்ந்த சாகஸக்காரி. பாய் ஃப்ரண்டை பைத்தியமாக அடிக்கும் அளவுக்கு கோலாட்டம் குழியாட்டம் ஆடுவதில் சிறந்தவள் புதிதில் முதல் 2 மாதங்கள் பள்ளியறையில் சற்று சாதுவாக இருந்தாள். அதன் பிறகு, அவளுடைய ஆர்வமும் ஆற்றலும் குமாரை திக்கு முக்காட வைத்தன. போன மாதம் முதல் முறையாக ஆசனவாய் புணர்ச்சி செய்ய அனுமதித்தாள். அதற்கு சில வாரங்கள் முன்னதாகவே மெதுவாக நாக்கு, விரல், பென்சில், பிஞ்சு வெள்ளரி என்று படிப்படியாக முன்னேறி போன மாதம் செய்தே பார்த்துவிட்டார்கள். குமாருக்கு அது சொர்க்கமாக இருந்தபோதிலும் அவளுக்கு முதலில் அதில் நாட்டமில்லை. ஆனால் மூன்று நான்கு முறை செய்த பிறகு அவளுக்கு அதனுடைய் நெளிவு சுளிவுகள் புரிந்து விட்டது. கடந்த இரண்டு வாரங்களாக அவளுக்கும் அதிலே உச்சகட்டம் வரைக்கும் கொண்டுபோகும் அளவிற்கு ஆளுமை வந்தாகிவிட்டது.

காந்திபுரமும் வந்தாகிவிட்டது. நின்று கொண்டிருக்கும் கண்டக்டரிடம் சரளா டிக்கெட் வாங்கிவிட்டாள். அடுத்ததாக வரும் பஸ்சில் ஏறவேண்டியதுதான். என்னதான் காட்டுத்தனமான கூட்டத்திற்கு அவள் மனதளவில் தயாராக இருந்தாலும், பஸ் வந்தவுடன் நடந்த ஒரு இடிபாடு இருக்கிறதே…. அப்பப்பா ! கண்ணீர் புகை அல்லது துப்பாக்கி சூடு உத்தரவு போடுமளவுக்கு உள்ள ஜாதிக்கலவரம் போல அப்படி ஒரு கூட்டம். எப்படி ஏறினோம், எப்படி நகர்ந்த்தோம் எதுவும் அவளுக்கு தெரியவில்லை. சரளாவின் கையை இறுக்க பிடித்ததுதான் தெரியும். மிச்சத்தை கூட்டமே பார்த்துக்கொண்டது.

இவ்வளவு நெருக்கியடிக்கும் ஒரு ஜனத்திரளில் ஹேமா இதுவரை இருந்தது கிடையாது. நல்ல வேளை. அது நவம்பர் மாதமாக இருப்பதால், வியர்வையும் அழுக்கு தொந்திரவும் இல்லை. இயற்கையே A C போட்டாற்போல் இருந்தது. யாருக்குமே வேர்க்கவில்லை. அவளும் சரளாவும் அந்த பஸ்சின் கடைசிப்பகுதிக்கு தள்ளப்பட்டிருந்தார்கள். சாதாரணமாக அந்த கடைசி நீண்ட வரிசை இருக்கைகள் பெண்களுக்காக மட்டும்தான் இருக்கும். ஆனால் கோவை-பாலக்காடு பேருந்துகளுக்கு சனிக்கிழமை மாலை வேளைகளில் எந்த சட்டமும் பொருந்தாது. எவ்வளவு பேர் ஏற முடியுமோ ஏறுவார்கள். எங்கெல்லாம் உட்காரமுடியுமோ யார் வேண்டுமானாலும் உட்காருவார்கள். இருக்கைகிளின் மத்தியில் உள்ள பகுதியில் அடைத்துக்கொண்டு நிற்பார்கள். சில சமயங்களில் நாம் உஷாராக இல்லாவிட்டால் ஒரு காலை வைப்பதற்கு இடமிருந்தும் இன்னொரு காலை கீழே வைக்க இடமில்லாமல் போகலாம். ஆண் பெண் என்ற பேதத்திற்கெல்லாம் அப்பாற்ப்பட்ட ஒரு சமநிலை நெரிசல்.

பஸ் புறப்பட்டது. உள்ளே எல்லோரும் பசையால் ஒட்டுப்பட்டது போல் அடைத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். ஒரு அடி.. இல்லை, இல்லை.. ஒரு அங்குலம் கூட யாரும் நகர முடியாத சூழ்நிலை. நல்ல வேளை. அந்த நெரிசலிலும் சரளாவும் ஹேமாவும் சேர்ந்தே இருந்தார்கள். கடைசி இருக்கைகளுக்கு சற்று முன்னால், பஸ்சின் இரு புற ஜன்னல்களை பார்த்த வாக்கில் இருவரும் நடுவில் எதிரும் புதிருமாக ஒட்டிக்கொண்டு நிறுத்தப்பட்டார்கள். இருவருக்கும் நடுவில் மயிரிழை கூட இடமில்லாமல், முலையோடு முலை, தொடையோடு தொடை அழுந்த நின்றிருந்தார்கள். இருவருக்கும் பின்னால் தலா ஒரு ஆண் நின்றிருக்க, அவர்களைச்சுற்றியும் எல்லா பக்கமும் ஆட்கள். பஸ்சின் உள்ளே லைட் வேறு கிடையாது. ஹேமாவும் சரளாவும் கிட்டத்தட்ட முத்தம் கொடுக்கும் அளவிற்கு அருகாமையில் இருந்தார்கள்.

ஹேமாவுக்கு இந்த நெரிசல் முற்றிலும் புதிய அனுபவம். ஆனால் சரளாவுக்கு இது சற்று பழக்கமானதாக இருந்ததால், கொஞ்சம் ஆறுதலாக இருந்த்து. வண்டி மெதுவாக கோவை நகர எல்லையைத்தாண்டுயது. ஜன்னல் வழியாக வந்த வெளிச்சம்கூட இப்போது குறைந்து விட்டது.
“கொஞ்ச நேரம்தான். பொறுத்துக்கோ, ” என்று சொல்வது போல் சரளாவின் முகத்தில் ஒரு பலவீனமான புன்னகை அறையிருட்டில் தெரிந்தது. தன்னை சுற்றி நெருக்கி க்கொண்டு நிற்பவர்களின் முகத்தைக்கூட ஹேமாவால் பார்க்கமுடியவில்லை. ஆனால் வண்டி புறப்படுவதற்கு முன் எல்லோரும் கொஞ்சம் நாகரிக தோற்றமுடையவர்களாகவும் , கல்லூரி மாணவர்களாகவும் இருந்ததாக ஞாபகம்.

அப்போது ஒரு கை அவள் குண்டியை மெல்ல அழுத்தியது. ஹேமாவிற்கு அது யாருடைய கை என்று சட்டென்று சொல்ல முடியவில்லை. அவளுக்கு பின்னால் ஒரு கல்லூரி மாணவரும் இரு பக்கங்களில் தலா ஒருவரும் உள்ள மூன்று கல்லூரி மாணவர்களில் ஒருவன் என்று மட்டுமே யூகிக்க முடிந்தது.

இப்படிப்பட்ட “கசக்கல்”கள் சகஜம் என்று மற்றவர் கூற அவள் கேள்வி ப்பட்டிருந்தாலும், ஹேமாவுக்கு இம்மாதிரி நிகழ்வது இதுவே முதல் முறை. ஆனால், சந்தேகமேயில்லை, அந்தக்கை அவள் குண்டியை மெல்ல அழுத்தியது. சட்டென்று திரும்பி ப்பார்க்கலாமா என்று நினைத்தாள். ஆனால் அது அவ்வளவு புத்திசாலித்தனமான செயலாக அவளுக்கு படவில்லை. அனாவசியமாக மற்றவர் கவனம் அவர்கள்பால் வரும். அது அவளுக்குத்தான் அவமானம். சற்றே குண்டியை இருக்கிக்கொண்டாள். அவளுடைய நிராகரிப்பு அவனுக்கு புரிந்து விடும் என்று நினைத்தாள்.

ஆனால் அவளையும் அறியாமல் அந்த வருடலும் பல ஆண்களுடன் அருகாமையும் ஒரு கிறக்கத்தை உண்டு பண்ணியது. இப்படி ஒரு கடுங்கூட்டத்துக்கு நடுவிலும் அந்தரங்கமான ஒரு செயல் நடப்பதில் ஒரு திருட்டு சுகம் இருப்பதை அவள் உள்மனது உணர்ந்தது. ஹேமாவின் எதிர்ப்பை அந்த கை பொருட்படுத்தவில்லை. மாறாக, மீண்டும் அவள் குண்டியை ஒரு சின்ன கசக்கு கசக்கியது. அவன் தைரியத்தை அவள் புரிந்துகொண்டாள். அவன் இது போல பல பேரை பார்த்திருப்பான். இவன் எவ்வளவு தூரம்தான் போவான் என்று பார்க்கலாம்போல தோன்றியது. இவ்வளவு கூட்டமான ஒர் public transportல் அளவுக்கு மீறி எதுவும் நடக்காது என்று தோன்றியது. சரளாவின் முகத்தைப் பார்த்தாள். இருட்டில் ஒன்றும் கண்டுகொள்ளமுடியவில்லை. “யாருக்கு தெரியும் – அவள் குண்டியிலும் எவனாவது தேய்க்கிறானோ என்னவோ ! இல்லை, அடிக்கடி இப்படி வந்து அவளுக்கு வாடிக்கையாகி விட்டதோ அல்லது மரத்து விட்டதோ !”

இப்போது வண்டி சாவடி என்ற ஊருக்கு சற்று முன்னால் மெதுவாக நின்றது. எதிரே சற்று தூரத்தில் ஏதோ மரம் குறுக்கே விழுந்து விட்டதால், வேறு பாதையில் சுற்றி செல்லவேண்டும் என்று டிரைவர் ஜன்னலுக்கு வெளியே யாரோ கத்திப்பேசுவது அவள் காதில் விழுந்தது. “போச்சுடா ! அது இன்னும் 1 மணி நேரம் அதிகமாகும், கரடு முரடான பாதை, லைட்டே கிடையாது” என்று பல பேர் சலித்துக்கொள்வதும் காதில் விழுந்தது.

ஆனால் அவள் குண்டியில் இருக்கும் கைக்கு இது குஷியான செய்தி. அதை ஆமோதிப்பது போல, இப்போது ஒரு விரல் அவள் குண்டி இடுக்கில் கீழிருந்து மேல் நோக்கி சென்று பின் மேலிருந்து கீழே இறங்கி பழைய பொசிஷனுக்கு வந்தது. ஹேமாவுக்கு புண்டையில் பிசுபிசுத்தது. பஸ் இடது பக்கம் திரும்பி ஒரு இருட்டுப் பாதையில் மெதுவாக செல்லத்தொடங்கியது.

பஸ்சின் பயணத்தைப் போல இப்போது அந்தக் கையின் பயணமும் சற்று மாறியது. அவள் புண்டை அரிக்கத்தொடங்கியதை அந்தப் பொல்லாதக்கை புரிந்து கொண்டதோ ? அவளையும் அறியாமல் அவளுடைய் குண்டி பின்னால் தள்ளி அந்தக் கையில் தன்னிச்சையாக அழுந்தியது. கையும் அதை வரவேற்று, அவள் குண்டிப்பந்தை ஒரு நல்ல அமுக்கு அமுக்கியது.

பின்னால் மட்டுமல்லாமல் முன்னால் சரளா அவளோடு ஒட்டி நின்றது கூட இப்போது ஹேமாவுக்கு அரிப்பை அதிகரித்தது. சில்லென்று காற்று வீசியதால், ஹேமாவின் முனைக்காம்புகள் சின்னக் கற்களைப் போல் துருத்திக்கொண்டு நின்றன. அவை மெத்து மெத்தென்றிருந்த சரளாவின் பருத்த முலைகளில் அழுந்துவது, ஹேமாவின் புண்டைக்குள் இன்னும் கொஞ்சம் மதன நீரை கசிய வைத்தது. அப்போது பஸ் ஒரு குழியில் தடாலென்று இறங்கி ஏறவும், பஸ்சில் உள்ள எல்லோரும் ஒரு முறை சாய்ந்து ஆடி மீண்டும் நேராக நின்றார்கள். அந்த ஆட்டத்தில் அந்தக் கை சட்டென்று அவள் புடவைக்கு கீழே சென்று இப்போது அவள் வெறும் தொடைக்கு வந்து விட்டது. “அய்யய்யோ ! என்னோட ஜட்டி கூட இன்னிக்கீன்னு பாத்து ரொம்ப லூஸாக இருக்குதே, ” என்று ஹேமாவுக்கு தோன்றியது. அதுவே அவனுக்கு வசதியாக இருக்குமென்று பட்டதும் இன்னும் கொஞ்சம் கசிந்தது. கீழே சொட்டி விடுமோ என்று அவளுக்கு தோன்றும் அளவுக்கு புண்டையில் மதன நீர் ஊற ஆரம்பித்தது.

இருட்டு, குளிர் காற்று, நெருக்கம் எல்லாம் சேர்ந்து சதி செய்தது. அவனோ, ஒரு வினாடி கூட வீணாக்க வில்லை. அவன் விரல் அவளுடைய தொள தொள ஜட்டியின் விளிம்பை லாவகமாக ஒதுக்கி, `சல்’ லென்று அவளுடைய் நனைந்த புண்டைக்குள் புகுந்தது. உள்ளே புகுந்தவுடன் மெல்ல ஒரு சுற்று துளாவியது. ஹேமா கண்களை அப்படியே மூடியபடி அந்த விரலின் சேட்டைகளை கூர்ந்து ரசித்தாள். ஒரு சில வினாடிகளுக்குப் பிறகு கண்களை மெல்லத் திறந்தாள். சரளாவைப் பார்த்தாள். சரளாவின் பார்வையோ ஏதோ நடப்பதை உணர்ந்தது போல இருந்தது. ஹேமாவால் இனிமேலும் சும்மா இருக்க முடியவில்லை. அந்த விரல் எமகாதக விரலாக இருக்கும் போலிருக்கிறது. எந்த இடுக்கில் தொட்டால் அவளுக்கு சுகமாக இருக்கும் என்பது தெரிந்தது போல சரியாக அவளது ஒழுகும் புண்டையில் விளையாடியது. ஹேமா, நடப்பது நடக்கட்டும் என்று இடுப்பை மெல்ல முன்னும் பின்னும் ஈடுகொடுத்து ஆட்டத்தொடங்கினாள். அது மற்றவருக்கு தெரிந்ததோ இல்லையோ அவளுக்கு முன்னால் முலையோடு முலையாக ஒட்டிக்கொண்டிருந்த சரளாவுக்கு நன்றாகத் தெரிந்தது. சரளா மெல்ல புன்னகைத்தாள்.

அப்போது ஹேமா எதிர்பாராத ஒன்று நடந்தது. சரளாவின் கை அவளுடைய் கையை பற்றி மெல்ல இழுத்தது. ஹேமாவின் கையை அப்படியே சரளாவின் புடவைக்கு கீழே கொண்டு சென்று கொசகொசவென்றிருந்த புண்டைப்பிளவில் வைத்தது. “அடிப்பாவி ! சரளா ஜட்டி கூட போடவில்லையே” என்று ஹேமாவுக்கு முதலில் ஆச்சரியமாக இருந்தாலும் அவள் வேண்டுமென்றே தான் வெறும் புண்டையோடு இப்படி வந்திருப்பாள் என்று உடனே யூகிக்க முடிந்தது. மெதுவாக அவள் தன் விரலால் சரளாவின் ஈரப்புண்டை பிளவை மேலிருந்து கீழ் நோக்கி வருடி விட்டாள் ஹேமா. ஆஹா ! என்ன தமாஷ் ! எவனோ ஒருவன் விரல் அவள் புண்டையில். அவள் விரலோ வாழ்க்கையிலேயே முதல் முறையாக இன்னொரு புண்டையில். அதுவும் 100 பேருக்கு மேலிருக்கும் ஒரு பஸ்சில்.

மூவருமே ஒன்றும் பேசாமல் கைவேலையை உன்னிப்பாக ரசித்துக்கொண்டிருந்தார்கள். ஹேமா சரளா இருவருமே உச்சக்கட்டத்தை நெருங்கிக்கொண்டிருந்தார்கள். ஹேமாவின் விரல் இப்போது மெதுவாக புண்டைக்குழியிலிருந்து வெளியே வந்து சரளாவின் பருப்பை நெருடியது. புண்டையிலிருந்த ஈரத்தை பருப்பு மீது நன்றாக தடவி பருப்பை கிள்ளி நிமிண்டி விட்டது. சரளா மெதுவாக இடுப்பை மேலும் கீழும் ஆட்டி பருப்பை ஹேமாவின் விரல் மீது நன்றாகத் தேய்த்துக்கொண்டாள். ஹேமாவின் புண்டையில் அந்த ஆளின் விரல் மாயாஜாலம் செய்து கொண்டிருந்தது. இருபது வினாடிகளுக்கு மேல் இந்த நிலைமை தாங்கவில்லை. அப்படியே நடுங்கிக்கொண்டு புண்டைத் தண்ணி கொட்ட, ஹேமா உச்சக்கட்டம் அடைந்தாள். அதே சமயம், சரளாவும் பருப்பை விரல் மீது தேய்த்து லேசாக நடுங்கியபடியே உச்சத்தை அடைந்தாள்.

வெள்ளம் வடிந்தது போல் இருந்தது. இப்போது ஹேமாவுக்கு அந்த ஆள் என்ன செய்யப்போகிறான் என்று யோசனை போயிற்று. அவளுக்கு உச்சமடைய வைப்பதுதான் அவனது நோக்கமா ? அவனுடய தேவை அவ்வளவுதானா ? சில ஆண்களுக்கு இப்படி செஞ்சாலே தண்ணி வந்துவிடும் என்று அவள் கேள்விப்பட்டிருக்கிறாள் ?

இவனும் அப்படித்தானா ? அவன் விரல் இப்போது வெளியே போய்விட்டதனால்தான் அவளுக்கு இந்த எண்ணம் தோன்றியது. ஆனால் தன் எண்ணம் எவ்வளவு தவறு என்பதை அவள் உடனே உணரும் அளவிற்கு அவளது புண்டையில் சூடாக எதுவோ பட்டது. அவனுடைய் சுன்னி. அவளால் நம்பவே முடியவில்லை. எப்படி இவ்வளவு பேர் இருக்கும்போது ஒருவனால் சுன்னியை வெளியே எடுக்கமுடியும்? இவன் கிறுக்கனா ? இருந்தாலும் பரவாயில்லை.. அவனுடைய நீண்ட சுன்னி இப்போது அவளுடைய பிளவுக்கு தேவையாக இருந்தது.